La Véloscénie

Geschreven door Bert Sitters
Leestijd: 7 minuten

Daar sta je dan met je fiets voor deze kathedraal, die in 2019 is getroffen door een vuurzee. Parijs werd in het hart geraakt. Huilend en biddend volgden Parijzenaars het drama vanaf de Seine. Het verdriet sloeg om in massale vastberadenheid. De nationale trots wordt in oude glorie hersteld. Zelden straalde Frankrijk de laatste jaren een dergelijke eenheid uit.


Fietsen vanaf de Notre Dame naar Mont Saint-Michel


Gelukkig staat de robuuste façade met de vierkanten torens nog fier overeind. Hier deed Victor Hugo de inspiratie op voor zijn vermaarde roman De klokkenluider van de Notre Dame. Een meer treffende locatie voor de start van een fietsreis lijkt door deze gebeurtenis moeilijk denkbaar.

Ik ga op weg naar een ander religieus monument dat diep geworteld is in de harten van vele Fransen: de Mont Saint-Michel in Normandië. De fietsroute La Véloscénie verbindt beide gezegende hoogtepunten uit de geschiedenis van Frankrijk met elkaar.

Pas op voor voetgangers

Fietsstad Parijs

Parijs ontpopt zich steeds meer als een fietsstad. In de smalle rue de Buci hoef ik niet op te letten voor de auto’s, maar wel op de voetgangers.
Eenmaal de stad uit voeren de wegwijzers van de route mij over oude spoorwegen, waar ooit de stoomtreintjes er gezapig op los tuften. Verlaten stationsgebouwtjes herinneren aan het verleden.  
De dorpen zijn altijd nog zo Frans, zoals ze altijd waren. Uit de boulangerie komt de geur van vers gebakken stokbrood en voor het café nodigen de tafeltjes en stoeltjes uit voor een grand café crème.
De Véloscénie wisselt dit dagelijks ritueel af met de glorie uit de tijd van de Franse Gouden Eeuw van Zonnekoning Lodewijk de Veertiende.

De grootste tuin ter wereld

Het begint al Versailles, waar ik net als Zonnekoning Lodewijk de Veertiende op de lange statige laan afsteven op zijn riante paleis omgeven door de grootste tuin ter wereld. Alles is perfect symmetrisch aangelegd.
Een ware serie van kastelen volgt. Achter een waterpartij met kunst prijkt het kasteel van Rambouillet uit de 14e eeuw. Napoleon kwam hier graag. Het bombastische bouwwerk is nu presidentieel buitenverblijf. Tijdens zijn bezoek aan Frankrijk bracht Nelson Mandela hier de nacht door. De fietsroute voert mij over een erelus door de kasteeltuinen.
Maîtresses hoorden bij een Koning van Frankrijk. De Zonnekoning schonk Madame de Maintenon haar het kasteel van Maintenon. De weelde maakt duidelijk dat mevrouw geen genoegen nam met een eenvoudig optrekje.

Een mystieke blauwe gloed in Chartres

Chartres is aantrekkelijk-om te fietsen

De kathedraal van Chartres kun je niet missen. Het oude godshuis ligt op een heuvel. Het mooist is het godshuis van binnen door enorme oppervlakten van de gebrandschilderde ramen. Bij zonsondergang geven de ramen een mystieke blauwe gloed.  Chartres heeft een middeleeuwse benedenstad. Het is even op de pedalen naar het centrum, dat fietsvriendelijk is ingericht.

De glorie van een kuuroord

Bagnoles-de-l’Orne

De route brengt me vaak door afgelegen streken, met dorpen die betere tijden hebben gekend, maar dat maakt deze route nu juist zo leuk. Dan is er echter een groot contrast als Bagnoles-de-l’Orne zich aandient. Nog altijd een kuuroord met allure. Sinds de Franse ziektekostenverzekeraars de hotelkosten tijdens het kuren niet meer betalen hebben deze badplaatsen het moeilijk, maar Bagnoles-de-l’Orne blijft in trek. Het warme water uit de bron is een weldaad voor mijn spieren na een fietsdag. Het casino sla ik maar over.

Een middeleeuws uitzicht van 360 graden

Het is even klimmen naar Domfront op de heuveltop, maar op dit strategische punt ligt een pareltje met middeleeuwse vakwerkhuisjes. Het is heerlijk dwalen over de keitjes van de oude en smalle straatjes. Zo moeten alle plaatsen van Normandië er ooit uitgezien hebben. Op de top van de heuvel staat de ruïne van het kasteel met een uitzicht van bijna 360 graden.

Kerk Domfront

Een fietsfeest aan het slot

De slotkilometers van mijn fietstrip overtreffen alles. De mistflarden in de vroege morgen hangen nog boven de slikken van de Baai Mont Saint-Michel, maar langzaam duiken de contouren van de torenspits hoog boven de rots op. Een gewijde plek waar al sinds het jaar 800 monniken hun dagelijks leven doorbrengen. Mijn slot is met dit uitzicht een waar fietsfeest.
Pal voor de rots knijp ik in de remmen om tijd te nemen om te genieten van deze unieke compositie van natuur en architectuur midden in het voordurend terugkerende spel van eb en vloed.
Ooit liep de weg over de zeebodem en was Mont Saint-Michel bij vloed alleen per boot bereikbaar.  Nu loopt de weg op palen om het spel van het water alle ruimte te geven. Een beter einde kan ik niet voorstellen na 450 kilometer op de fiets.

Behalve fietsen ook watervertier

Leven als een prins in Frankrijk

Lekker eten met een wijntje kan overal langs de route. Tijdens de lunchuren bieden de dorpsbistro’s een voordelige plât du midi.
Mijn top vier tijdens deze route:  

Chartres
Pot-au-feu in Le Café Bleu
Een trendy zaak met een sfeervol terras onder de bomen tegenover de kathedraal. Mijn keuze bestond uit een stoofvleesschotel met groenten. Het kaasplankje was smaakvol opgesierd met walnoten. 

Alençon
Bouillabaisse bij Chez Fano
Een simpel familierestaurant zonder kapsones, maar het eten is uit de kunst. Samen te vatten als:  creatief en genereus. Een menukaart zul je hier niet aantreffen, maar het dagelijks aanbod staat met krijt op een schoolbord. 22 rue Saint Blaise. 

Barenton
Perencider proeven in het Musée du Poiré
Normandië staat bekend om de appelcider, maar in deze omgeving produceert men een uitmuntende perencider. Volgens de lokale bevolking smaakt deze nog beter. Het museum is niet ver van de fietsroute.

Mont Saint-Michel
Moules frites bij le Pré Salé
Mosselen met frieten kun je hier in bijna het zicht van de mosselbanken van Cancale niet overslaan. Op de rots zelf zijn de gerechten vrij prijzig, maar dit restaurant aan de overzijde van het grote parkeerterrein laat mij in het mosselseizoen smullen tegen een redelijke prijs.

Mosselen met frieten

Aan de voet van de rots

Reiswijzer

De Véloscénie is 454 kilometer lang. De route is geheel bewegwijzerd. Een groot deel gaat over fietspaden in het groen. Voor de rest fiets je vooral rustige landweggetjes. De route is vrij vlak tot licht heuvelachtig, Na 175 km is het even 35 km flink op een neer. Daarna fiets je voornamelijk op voormalige spoorbanen.
In 2019 was de Véloscénie een van de genomineerden voor de Fietsroute van het Jaar.

Er is een handige Engelstalige gids van de Véloscénie met veel informatie over de route, bezienswaardigheden, overnachtingsadressen en campings

Je kunt van Nederland naar Parijs fietsen met de gids Onbegrensd fietsen naar Parijs. Het is een plezier om te fietsen op de regionale kaarten van Michelin. Nog meer gedetailleerd zijn de kaarten van IGN (Série Verte).

De Veloscénie sluit aan op de volgende bewegwijzerde routes. Je kunt een veelzijdige rondje maken:
Vélo Francette > Tour de Manche > Vélodyssée > La Loire à Vélo > Vallée du Loir à Vélo. Bert Sitters schreef de gids van een andere route La Vélodyssée. Ruim 1200 km langs de Franse kust van Bretagne naar de Franse grens.

Ook handig is de Franstalige ‘Atlas des Voies Vertes‘, een fietsgids over geheel Frankrijk (desondanks licht in gewicht) met redelijk gedetailleerde kaarten van alle meerdaagse fietsroutes.

Bert Sitters
Bert Sitters fietste in meer dan 80 landen, schreef diverse gidsen en publiceerde tal van artikelen over zijn reizen. Hij is mede-oprichter van de vereniging De Wereldfietser.